NOT KNOWN FACTS ABOUT BET303

Not known Facts About bet303

Not known Facts About bet303

Blog Article

۳. [مجاز] معشوق: هر کجا جلوه کند آن بت چالاک آنجا / خواهم از شوق کنم جامهٴ جان چاک آنجا (جامی: ۴۰ ).

�از این زبان ها، نوشته هایی از سدهٔ پنجم تا هشتم میلادی به جا مانده است. این دو زبان پس از آمدن قوم�ترک تبار�اویغور�در سدهٔ نهم میلادی منقرض شدند.

واژه «بت » صورت فارسی شده نام بودا است ، و چون در سرزمینهای شرقی ایران بتکده ها محل پرستش پیکره بودا بوده ، به این مناسبت نام او بر همه پیکره های او، و سپس بر هر نوع پیکره ای که پرستیده شود، اطلاق می شده است .

admirerṭalaqa wanṭalaqnā maʕahu ʔilā l-ʕarīši faḥalaba lahu šātan ʕalā māʔin bāta fī šannin fašariba ṯumma faʕala miṯla ḏālika biṣāḥibihi llaḏī maʕahu .

بتهای، تنی. خودی. دیگری. آیینی. گروهی. باوری. نسلی ونیایی و . . . . را به قلم دانستنیها فرو ریزیم.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . . • احمد بلاذری، فتوح البلدان، به کوشش عبدالله انیس طباع و عمر انیس طباع، بیروت، ۱۴۰۷ ه‍. ق/۱۹۸۷ • م. صص. ۵۷۱–۵۷۴

• فرهنگ کوچک زبان پهلوی، دیوید نیل مکنزی، ترجمه مهشید فخرایی، پژوهشگاه علوم انسانی و مطالعات فرهنگی، تهران، ۱۳۷۹

ایرانیان زرتشتی بوداییان را از آن روی که تندیسهای بودا را در bet303 " بهار" های خویش می نهاده اند و می پرستیده اند بت می شمرده اند و از آنجا واژه ی بت که کاربردی کهن نیز ندارد، می تواند بود که از نام بودا برامده باشد . در بندهشن نیز بت دیوی است که بوداییانش می پرستند .

↑ «حمید نعمت‌الله متقاضی ساخت «بُت» شد». ایسنا. ۲۰۲۳-۰۵-۲۳. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۲.

↑ ««بُت» حمید نعمت‌الله با لیلا حاتمی و محمدرضا فروتن ادامه دارد». ایسنا. ۲۰۲۴-۱۰-۱۸. دریافت‌شده در ۲۰۲۵-۰۲-۰۲.

رَمَضَانُ بَاتَ عَلَى الْأَبْوَابِ وَيَفْصِلُنَا عَنْهُ أَيّامٌ مَعْدُودَةٌ

• غلط ننویسیم، ابوالحسن نجفی، مرکز نشر دانشگاهی، تهران، ۱۳۸۶

[۵] به‌گفتهٔ یولیوس ولهاوزن نبطیان لات را مادر هبل و در نتیجه مادرشوهر منات به‌شمار می‌آوردند.

۱ بازیگران ۲ تولید تغییر وضعیت زیربخش‌های تولید ۲.

۱. مجسمه ای از جنس سنگ، چوب، فلز یا چیز دیگر به شکل انسان یا حیوان که بعضی اقوام پرستش می کنند، صنم، بَغ، فَغ.

. . . . . . . . . . . . . . . . . . . . رقیه بهزادی، قوم های کهن در آسیای مرکزی و فلات ایران، تهران، ۱۳۷۳ ه‍. خ، ص. ۹

Report this page